kırmızı okuyan nar

sarp ve kuytu kulaklardan geçtim

duyulmadı adım hiçbir çekmecede

bayatladı ve küflendi ismim

tat dökmedi hiçbir dilde

semih demedi bir gün bir menteşe

başımdan okunacak güne kaldı adım

fransız gözler ve kavak pencerede

bir sürahi mutluluk sordu gelecekte

aynaya bakmayan bir çekiç

acıları toplayan bir üçgen

mayaladı yine gün yüzünü 

hiçbir çamaşır değiştirmiyor ölümün yüzünü 

merhaba kırgınlığımı ellerimden tanıyan kapı kolları

merhaba kırmızı okuyup tane tane düşen nar

bakma karpuzdan gemide yüzüyorsa insanlık

zarfını unutuyorsa bir pul

umut mayala Allah’a 

Semî olan Allah’a