Vicdanım boyumu aşıyor

    Sevgili Günlük,

    Bugün zamanında geldim. Fakat yine yorgun geldim. Gün boyu annemle beraber çalıştık dışarıda. Bahçe işleriyle uğraştık. Elimden bir iş gelmiyor, doğru, fakat dilimden geliyor. Şahsen annem bu durumdan çok memnun.

    Kapalı bir hava vardı bugün. Annemle birlikte yine de değerlendirmek istedik. Evimizin peyzajını yapmaya devam ediyoruz. Bugün büyük bir çoğunluğu bitti gibi. Beton attık annemle. Tarifini aldım internetten. Gerçekten de aynı oran ve orantıyı yakaladık. Ama günün sonunda değdi. Hakikaten güzel bir mimari ortaya çıktı. Saksıyı belli bir yere kadar doldurduk kumla. Ardından üzerine beton atıp kurumadan çakıl taşları serdik. Tam ortasında da top bir çam var. Gerçekten köydeki evimize emek harcıyoruz. Umarım ardımızdan gelecek neslimiz de imar etmeye devam eder.

    Aksaray'daki ev işimiz bitti. Yalnızca taşınma işi kaldı. Elhamdülillah her şey yolunda gidiyor. Bu hafta hastalığım hissettirmedi kendini. Belki de yoğunluktan tam bilemiyorum. Youtube'a içerik üretiyorum. Laf olsun diye değil üstelik. Hakikaten üzerine düşünerek üretiyorum.

    Bu ay üç dergide aynı anda yazım çıktı. Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Daha fazlasını da yapabilirim. Çünkü potansiyelimin farkındayım. Fakat bedenimin ölçüsünün de farkındayım. Bedenim bazı hareketler ya da eylemlere müsaade etmiyor. Şunun farkındayım, en azından çabalıyorum. Bu da bana moral olarak geri dönüş yapıyor.

    Bugün biraz daha üzgünüm. Hoş üzgün olmadığım gün mü var gerçi? Sokağımızda bir köpek var. Yeni doğum yaptı. Üç tane çocuğu oldu. Fakat üç çocuğu günler içerisinde yok oldu ortadan. Muhtemelen alıp götürdüler. Madem götürüyorsunuz, annesini de alın yanına. Gerçekten çok güzeldi. Hepsi cins gibiydi. Belki bu yüzden alıp götürdüler. Geride kalan annenin yolun kenarına yatarak üzgün durmasına çok üzülüyorum. Sanki dünyadaki insanların ayakları altına serilmiş halı gibi oldu kalbim. Vicdanım boyumu aşıyor. Merhametim boyumdan taşıyor. Bunları öğreten hep annem.

    Belki bugün biraz duygusuz yazıyorum. Galiba çekiniyorum. Duygulara boğulmaktan. Fakat yine de onlarsız yapamıyorum. Zor bir durum. Ancak başımdan geçenleri yazmak zorundayım.

    Haftaya bayram. Kurban Bayramı geldi çattı. Kalbimiz buyur ediyor bayramımızı. Muhtemelen Ankara'ya gitmiş olacağız haftaya. Bu sebeple yazamayacağım günlüğü. Bir de taşınma işleri girerse araya iki hafta girebilir.

    Hafif yağmur havası var. Şimdi gidip çay içmek istiyorum. Umarım ömrüm olur, tekrar gelirim.

    Allah’a ısmarladık sevgili günlük.